"Korona w mroku" - Sarah J. Mass

Witajcie!

Dzisiaj recenzja drugiego tomu książki, w której się zakochałam, czyli "Korona w mroku". Jeśli jeszcze nie czytałeś/aś pierwszej części zachęcam do zapoznania się z jej recezją, która znajduje się TU.

Polski tytuł: Korona w mroku 
Oryginalny tytuł:  Crown of Midnight
Cykl: Szklany tron (tom 2)   
Tłumaczenie: Marcin Mortka 
Autor: Sarah J. Maas   
Liczba stron: 532  
Wydawnictwo: Uroboros   
Data wydania: 2.04.2014  
Kategoria: fantastyka 
Ocena: 9/10

 -Na tym etapie naszego planu trzymasz buzie na kłódkę i udajesz ciężko kapujący element dekoracji. Nie powinno ci to sprawić szczególnych trudności.

Po spędzeniu całego roku w kopalni soli Endovier los Celaeny Sardothien w końcu się odmienia i zostaje ona Królewską Obrończynią. Wiedzie ona spokojne życie w pałacu, gdzie ciągle przebywa w towarzystwie służby i przyjaciółki Nahemi. Za wypełnianie zobowiązań wobec króla dostaje wysokie wynagrodzenie, dzięki któremu może kupić sobie masę książek, sukienek oraz innych kobiecych niezbędników. W porównaniu do jej położenia przez ostatni rok teraz żyje ona jak bajce, ale jednak są też obowiązki.

Po otrzymaniu tytułu Celaena nie tylko musi chronić gości na balach, ucztach oraz innego rodzaju uroczystościach, ale również jest zobowiązana dotrzymać słowa danego królowi, czyli podczas tajnych misji wykazywać się nabytymi przez całe życie umiejętnościami Doskonałego Zabójcy i pozbyć się ludzi, którzy w danym momencie są dla władcy niewygodni. Po kilku udanych misjach król podaje dziewczynie kolejne nazwisko, którego jak najszybciej musi się pozbyć. Jest to Archer Finn - dawne zauroczenie Celaeny jeszcze podczas jej pobytu w Twierdzy Zabójców. Czy to możliwe, aby ten  miły i powszechnie lubiany Archer, który jest mistrzem w uwodzeniu kobiet może mieć coś wspólnego ze spiskiem mającym na celu obalenie potęgi Adarlanu? Tymczasem dziewczyna zauważa, że naszyjnik (Oko Eleny) zaczyna coraz częściej rozbłyskiwać jasnym światłem, co informuje ją o nadchodzącym niebezpieczeństwie. 

Śmierć jednakże była zarówno jej klątwą, jak i jej darem, a do tego dobrą przyjaciółką od wielu, wielu lat. 

Nie wiem jak wy, ale ja osobiście jestem sceptycznie nastawiona do drugich tomów. Zazwyczaj druga część bywa o wiele gorsza niż poprzednia, dlatego szczerze obawiałam się sięgnięcia po "Koronę w mroku". Muszę więc przyznać, że tym razem było inaczej. Książka równie mocno, a może nawet bardziej mnie zachwyciła, co jeśli chodzi o mnie zdarza się naprawdę rzadko i jestem z tego ogromnie zadowolona.    

"Korona w mroku" tak samo jak "Szklany tron" od początku

przekonała mnie do siebie. Nie brakuje tam oczywiście ani magicznych wydarzeń w tym zawrotów akcji szczególnie pod koniec książki, ani dziwnych przepełnionych magią postaci, które, pojawiały się znacznie częściej niż poprzednio, ani magicznych  miejsc takich jak grobowiec Eleny, o którym też mowa była o wiele częściej, z czego się cieszę, ani magicznych zagadek, które wprawiły mnie w oszołomienie, ponieważ nie spodziewałam się takiego rozwiązania, ani również uwielbianej przeze mnie mapki, dzięki której wiedziałam gdzie rozgrywają się przedstawione w tekście wydarzenia. Prawdę mówiąc tutaj dzieje się dużo więcej niż w "Szklanym tronie". 

Poznajemy bardziej szczegółowo przeszłość głównej bohaterki oraz jej powiązanie z magią. Są tu również te momenty, które wprawiają czytelnika w oszołomienie. Nie mogę wybaczyć autorce śmieci pewnej osoby, która po prostu NIE MOGŁA UMRZEĆ, dlatego jej śmierć była dla mnie wielkim zaskoczeniem.

I coś z czego bardzo się cieszę. Mianowicie trójkąt miłosny się skończył. Tak! Celaena wybrała chłopaka, z którym związała się (przynajmniej w tej części). Jestem z jej wyboru zadowolona, chociaż końcówka pozostawia wiele do życzenia. Po wydarzeniu, które wstrząsnęło z pewnością każdym czytelnikiem  nie do końca można stwierdzić czy będą dalej razem (czego bardzo bym chciała), czy może też nie. 

Kiedy już wszystko sobie poukładasz, zapamiętaj, że nie miałoby to dla mnie żadnego znaczenia. Nigdy nie miało znaczenia. Wybrałabym ciebie. Zawsze wybiorę ciebie. 

Na początku zasmuciło mnie to, że Celaena trochę "wymiękła". W poprzednim tomie była gotowa zrobić dosłownie wszystko, żeby stać się wolną, a tutaj wyszły na jaw pewne fakty, które bardzo mnie zaskoczyły, ponieważ o wiele bardziej lubiłam ją w tej mrocznej wersji, co jest dziwne, bo powinnam się cieszyć z jej przemiany na lepsze. Momentami nawet byłam zła, że autorka nie do poznania zmieniła  postać głównej bohaterki, którą tak pokochałam w "Szklanym tronie". Na szczęście po jakimś czasie wróciła dawna Zabójczyni, która aby odzyskać to co kocha nie cofnie się przed niczym z czego niezmiernie się cieszę. 

A więc to już wszystko co chciałabym przedstawić. Podsumowując książkę lubię, uwielbiam i kocham równocześnie, dlatego zachęcam wszystkich do jej przeczytania. A wam jak podobał się drugi tom?

Pozdrawiam i życzę czytelniczego dnia, Wioleta.